α) Ανακεφαλαίωση του προηγουμένου μαθήματος και μετάβαση στο παράδειγμα της τραγωδίας. β) Εκείνο που ενδιαφέρει στο πλαίσιο του μαθήματος αυτού είναι η θεωρία της μίμησης όσον αφορά στην ποίηση γενικά [και τα έργα των μιμητικών επιτηδευμάτων, ακόμη γενικότερα]. Για τον σκοπό αυτόν γίνεται κατά αρχάς μια συστηματική επανάληψη της διαίρεσης των τεχνών βάσει των τριών καθοριστικών κριτηρίων του ποιού τους: των μέσων, των τρόπων και των θεμάτων/αντικειμενων της μίμησης. Στην συνέχεια εξετάζεται η ποιητική τέχνη της τραγωδίας ως μια συγκεκριμένη και συστηματική εφαρμογή αυτής της μεθόδου προσδιορισμού των ειδοποιών χαρακτηριστικών της. Αναλύεται ο ορισμός της τραγωδίας με γνώμωνα τα τρία αυτά καθοριστικά χαρακτηριστικά. Αναδεικνύεται ο καθοριστικός ρόλος του μύθου για την συγκρότηση της μίμησης που θα επιτρέψει στην τραγική ποίηση να συγκροτήσει κατάλληλα το “μίμημα”, ώστε να επιτελέσει το έργο της. Αναδεικνύεται το αίτημα της ενότητας του μύθου ως αναγκαία και ικανή προϋπόθεση για την φανέρωση μιας τελείας πράξης, ως αντικειμένου της δραματικής μίμησης.

2014-11-18 845